het werk van Cees

Hier iets over mijn beroep.

Het lijkt me leuk om iets te vertellen over het werk wat ik doe. Mijn beroep is sociaal psychiatrisch verpleegkundige oftewel afgekort SPV. Dit kun je worden door eerst 4 jaar de HBO V te doen naast een aantal jaren te hebben gewerkt in een psychiatrisch ziekenhuis.
Dan kun je de SPV opleiding doen en die duurt nog eens 4 jaar. Je kunt dan ambulant in de psychiatrie werken bijvoorbeeld bij de RIAGG. Ambulant betekent dat je naar mensen toegaat.
Zelf heb ik gekozen voor de Verslavingszorg. Omdat ik SPV ben werk ik alleen met cliënten met dubbele diagnose problematiek. Dit houdt dus in dat ik vooral op huisbezoek ga bij mensen die zowel een verslavingsprobleem hebben als ook een psychiatrisch probleem. Voor mij betekent dit dat ik vrijwel uitsluitend cliënten (en hun familie) begeleid met forse persoonlijkheidsproblemen. Dat zijn vooral borderline cliënten. Onder de borderliners zie je vooral vrouwen. Zij richten de agressie naar binnen toe, zoals zichzelf beschadigen.
Mannen richten hun agressie vooral naar buiten toe. Deze noem je dan anti sociaal.
Deze vrouwen hebben een traumatisch verleden zoals seksueel misbruik. Ook hebben zij een laag zelfbeeld. Zij hebben last van heftige stemmingswisselingen. Een van mijn favoriete platen is dan ook Ever changing mood van de Style Council. Hun stemming verandert constant. Zij zijn op zoek naar hun identiteit en zij zoeken altijd de grens op. Hieronder valt ook experimenteren met riskante dingen zoals drugs en alcohol. Zij hebben zich nooit goed kunnen hechten, en hebben daarom ook last van angsten zoals in de steek gelaten worden.
Hierdoor hechten zij zich minder snel.

Er zijn altijd wel problemen met deze cliënten. Je doet het niet snel goed. Je bent goed of je bent slecht. Vanwege deze enorme heftigheid is het een moeilijke doelgroep om mee te werken. Vanwege mijn SPV opleiding enerzijds en de ervaring die ik met deze cliënten in de psychiatrie heb anderzijds werk ik vooral met deze groep van mensen. Het komt vaak voor dat iemand in crisis is. Veel pogingen tot een TS met drugs of pillen. Een TS is een tentamen suicide. (zelfdoding) Vaak een roep om aandacht maar soms loopt het echt mis.
Mensen met een persoonlijkheids stoornis vind ik leuker dan mensen met andere psychiatrische problemen zoals schizofrenie of ernstig depressieve mensen.
Vaak drinken mijn cliënten periodiek excessief. Dit is een korte periode dat zij heel veel drinken. Zichzelf verdoven. Voor sommigen is een leven waarbij zij niet onder invloed zijn erg pijnlijk en daardoor ondraaglijk Ik werk samen met een psychiater en soms vraag ik een RM aan voor iemand. Dit houdt in dat iemand gedwongen opgenomen wordt. Ik moet dan een plek voor iemand zoeken zoals in de psychiatrie en ik zoek hen dan ook weer op en begeleid hen verder.

Dit werk doe ik nu al heel lang en een tijd lang in combinatie met werken voor een Meldpunt voor mensen die overlast veroorzaken. Daar ben ik nu mee gestopt. Ik heb nog steeds een volledige werkweek en mijn dagen lopen van 9.00 tot ongeveer 17.00. Voordeel is dat ik zelf mijn agenda kan invullen. Ik werk ook veel samen met andere instanties zoals de Thuiszorg die ik dan weer adviseer. Ook begeleid ik collega’s en soms leerlingen of stagiares.
Tegenwoordig werk ik ongeveer 1/3 van de tijd achter de computer. (helaas). En ik zie ongeveer 4 cliënten op een dag. Ik werk in een team van 25 mensen waarvan 20 vrouwen en 5 mannen. Er valt nog veel meer over mijn werk te vertellen maar dit lijkt me al heel wat informatie. Spreekt het jullie aan? Zelf vind ik dat ik een fantastisch beroep heb en ik zou nog niet graag willen stoppen.

Cees Roemer